Lisede iken, okulun en iyilerinden Akif, Ramazan ve Omer Faruk abiler, fen kismindan anadolu kismina gecince bayagi olay olmustu, sayisal derecesi yapmaya aday ogrencilerin esit agirligi tercih etmeleri, okul yonetimince hic mi hic iyi karsilanmamisti, simdi o aklima geldi.
Insan illa ki doktor, muhendis olmak icin yaratilmamis ki... Insanin icinden ne geliyorsa, onu yapmasi lazim gelir. Bireylerin yetenekli olduklari merakli taraflarini torpuleyip, sinavlarda aldigi yada alabilecegi puanlara gore meslek siniflarina ayirmak, bir nevi zulumdur. Kim maymuna, sen inek olacaksin deyip ondan sut cikarmaya calisir? Ya da baliga, sen kus olacaksin deyip onu ucurmaya calisir? Ogrencileri de istidatlari neyse ona gore ozgur birakmak ve dahi destek olmak lazim vesselam.
Bir de, universite 1 sinifta iken, profesor bir hocamiz, kendi basindan geceni anlatmisti. Kendisi ve hanimi doktor, ustelik akademisyen ikisi de. Cocuklarinin da doktor olmalarini istiyorlar, coculari ise guzel sanatlar okumak istiyor. Fakat anne babasinin baskisini gorunce, sinava calisip tibbi kazaniyor. Ama gitmiyor. Anne babasina, "Bakin, istersem gidebilirim ama yapmak istedigim is bu degil" diyor. Ondan sonra anne babanin akli basina geliyor. Sonra da cocuk bir iki sene guzel sanatlarin sinavina hazirlanip orayi kazaniyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder