Geçenlerde bir düğünde öğretmenle tanıştım. Düğün salonunun dışında ayaküstü sohbet ederken bir çocuk elinde boş bir kase ile salondan çıktı, orta yere atıverdi elindekini. Öğretmen kızdı, çocuğa attığı şeyi aldırdı, çöpe atmasını tembihledi. Sonra bana döndü, “Hep aileden geliyor bunlar, anne babası nasılsa, nasıl eğitmişse çocuklar öyle oluyor” dedi. “ Geçenlerde bir düğünde arabayla gidiyorduk. Aynadan bakarken, benim arabanın penceresinden çöp atıldığını gördüm. Çok şaşırdım, benim çocuklar bunu yapmaz dedim. Sonradan hanıma sordum ki, bir akrabanın çocuğu varmış arabada, o atmış meğer” dedi. Böyle sohbete devam ederken, salondan bir çocuk çıktı. Onun da elince boş bir kase vardı, etrafına bakındı, çöp arıyordu belli ki. Bizi görünce bize doğru geldi, “ Baba çöp var mı” diye sordu. Çocuk, meğer benim sohbet ettiğim öğretmeninmiş. Öğretmen bana döndü, gülerek “Gördün mü” dedi. Güldüm ben de. Hoşuma gitti:) İşte bu kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder