Televizyonda bazı resimleri geçerken, yüz ifadelerine takıldı gözlerim. Kararlı, inançlı, sağlam bakışları vardı. Kafa yorduğu, zihni mücadelesi sanki yüzüne nakşolmuştu.
Konferans fotoğrafları da etkileyici idi. Heyecan vardı, inanmışlık vardı. Etrafındakileri coşku ile sürükleyecek bir potansiyel fışkırıyordu, sanki akımına kapılanlar yeniden yaşadıklarının farkına varacak, kafalardaki düşünceler yeniden kıymete binecek, bilindik vurdumduymazlık, neme lazımcılık ve bizden bir yol olmazcılıktan vazgeçip can bulacaklardı.
Ruhlara hitap eden insanlar bunlar. Yeniden, kendi manevi değerlerin ile yaşadığını, kendin gibi soluk alıp verdiğini hissettiren insanlar. Yaşama bir heyecan katan, gök kubbede hoş bir seda bırakan kimseler. Yeniden okunup anlaşılası kimseler, hazineler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder